Denizde Seyr-i Huzur Şiiri - Nuh Karaaslan

Deniz çarşaf gibi dingin, 
Her nedense hırçınlığından o asi duruşundan eser yok, 
Dizginlerini kaptırmış olmalı...
Maviliği şaheser, grisini yeni atmış...
Uzan şöyle sırt üstü derinliğine;
Uzat ayaklarını güneşin uzun kollarına...
Gözlerini kapattığında; bir lale açsın gözlerinin içinde.
Birazdan, güneş ışınlarını kovalayıp yeryüzüne; koyu karanlık ve kırmızıların en allısını göz kapaklarına savuracak...
İstersen bu duruma itiraz et,
Kabul etme istersen...
Ama yine de gelecek bilesin,
Hiç kaçarın yok bu durumdan...
Ancak
Zihnin senin; derya genişliğinde, götür istediğin yere.
İstediğin şekle bürün,
İstediğin kişilerle buluş,
İstediğin kadar; özgürce...
İster seviş, 
İster kavga et,
İstersen,
Tabi ki istersen;
Dalga yap ellerinle ve açıl denizin mavi renginin serinliğine...
Yaşamının dalgasına bak, 
Gözlerin kapalı, 
Zihninin kıyılarında salınan seyr-i huzur...
Dalgacı Mahmut'u hatırla...