Bir sabah gün doğarken yine vardım sahile
Diz çöktüm kumsallara dertleştim deniz ile
Aynı deniz olsa da, deniz binlerce sene
Her gün başka bir güzel, başka bir tablo yine
Gök mavi, sular mavi, uzak adalar mavi
Hayal mavi, düş mavi, öksüz sevdalar mavi
Her saniye tuvale başka resim çizilir
Köpüklü dalgalara, ak martılar dizilir
Hafiften bir kıpırtı kıyıyla cilveleşir
Bazen coşar, köpürür; bazen hafif titreşir
xxx
Ansızın güneş doğdu, gün denizde misafir
Her ışıltı bir elmas, her yakamoz bir safir
Ufuktan çıkıverdi koca altın bir sini
Nurdan bir yol kapladı suların üzerini
Pırlantadan yıldızlar gökyüzünü unuttu
Bir bir güneşten kopup, denizi mesken tuttu
Sonra ışık yağmuru, her taraf yıldız dolu
Bu halini görseydi çatlardı Samanyolu
Güneş engin denizde altın bir iz bıraktı
Denizi tutuşturdu, onu kor gibi yaktı
Denizde bir hüzün var, denizde bir durgunluk
Ümitsiz sevdalardan arta kalan yorgunluk
Yakamozlar patlıyor, ışıltı sağnak sağnak
Her şeyi unut bu gün, yalnızca denize bak
Maviye bak sadece gözün dayanıyorsa
Yüreğinde bir hasret, sevda uyanıyorsa
Kayıt Tarihi : 5.10.2011 20:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Altınoluk 2010

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!