Ben en çok gün batımlarını severim
Sen ise ufuk çizgisine asılı kalmış bir güneş gibisin
Doğdun, aydınlattın, ısıttın yani vazifeni yaptın
Fakat gitmeden son bir gösteri sunuyorsun
Ben en çok o kısa gösterileri severim
Sen o anların vücut bulmuş halisin
Sonsuz bir günbatımı hiç bitmesin isterim
Ama yine de batacaksan mecbursan buna
Gündoğumuna kadar benim ol güzelim
Eğer tanrılar izin vermez ise bu anlaşmaya
Endişeye mahal yok gunbatimlarinda yine gelirim
Sen ufuk çizgisine asılı kalmış bir güneş gibisin
Ben ise pusulasını kaybetmiş bir gemiyim
Gidecek liman kalmasa bile bu deryada
Çok düşünmem, bir şarap açar akşamı beklerim
Öyle acele etmem sen gel de birlikte içelim
Kayıt Tarihi : 9.3.2024 09:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!