Denizde Fener Şiiri - İbrahim Faik Bayav

Ucunda fener olan gayet iri direği,
Denizin tam yanına, biri dikmiş diyorlar.
Kim aldıysa eline çifter çifter küreği;
Işıltı orda diye, hızlı çekmiş diyorlar.

Kayık mı, bot mu desem, denizde oynak duran?
Hangi tuhaf niyettir, sahile gelip vuran?
Bin ganimet diyerek her günde hayal kuran;
Merhameti, vurguna, olta etmiş diyorlar.

Küpler-kovalar dolmuş, ganimet varlığında!
Ne görülmüş Kongo'da; ne Rusya Çarlığı'nda!
Süzülüp gitmiş ahlak, nefisin darlığında;
Normal imiş, gidişte, rüzgar esmiş diyorlar.

Ganimet ganimete, kat kat olup binerken...
Sinekler vız vız edip, kuş olanlar sinerken...
Her çift kürek, denize, ses vermeden inerken...
Görünmez kuytu yeri, güzel seçmiş diyorlar.

Direkteki o fener, kamuflaja ermiş de...
Dibine, göz boyama, yaldız desen sermiş de...
Işığı, pek de cömert, uzaklara vermiş de...
Namussuzlar, tekneyle, rahat geçmiş diyorlar.

(9 Eylül 2008)