Uzanmış kumsala gök maviliği
Nakış nakış
Denizden çıkan ağın
Kokusu sindi içime
Bir mavi mutluluktu deniz
Yokuşuydu her dağın...
Bir martı çığlık attı döne döne
Ölümden bir şey umar gibi
Dalgaydı yonusa hayat veren
Köpük köpük saldırdı kumsala
Bir gül kurusuydu ufukta çoğalan
Ki bir çığlığa hayat veren...
Buğulu bakışlarım zincire vuruldu
Yaşlı bir balıkçının ağına takıldı
Binbir umutla çekiyor yorgunluğuna dair
Ter tanecikleri kaplamışken benzini
Yine bana hak vermedi
İyot kokusunu derince çekti içine...
Emin Barut
Emin BarutKayıt Tarihi : 16.11.2020 13:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emin Barut](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/11/16/denizde-21.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!