Denizci Şiiri - Coşkun Kocakoğlu

uzak denizlerden gelen yalnız bir denizciyim ben
denizler in en büyüğünü dalgaların en delisini gördüm ben
yani
gördüm sanırdım seni görmeden
öyle bakma deniz gözlüm öyle bakma
o kadar zavallıyım ki şimdi
gözlerinin eşsiz mavisine karışıp yok olurum
bulamazlar 40 yıl kayıp diye ilan verseler

uzak denizlerden geliyorum ben
ne tusun a miler gördüm ne kasırgalarla boğuştum
yinede her fırsatta bir limana koştum
güzel kızların kollarında coştum
ama her fırsatta ebedi sevgilime denize koştum

o zamanlar çok gençtim hep sarhoştum
sen ve deniz mavisi gözlerin getirdi beni kendime
şimdi yorgun ve durgun bir denizciyim
yelkensiz bir sandal gibiyim
hap soldum okyonus mavisi gözlerine
ne olur beni bırakma ana kucağı gibi huzurluyum gözelerinde
bilir misin denizle denizci iki sevgili gibidir bir,biriyle cilveleşen
kah kucaklaşırlar a yıramazsın bir,birinden
kah sarılırlar bir,birinin boğazına ölümüne bir mücadeledir başlayan
kazanan yoktur çoğu zaman
sen benim denizim olur musun