Ne kadar ağlayıp dökse içini
Verdiği sırrını alıyor deniz
Nice yeminlerden bozdu kaçını
Hep tükürdüğünü yalıyor deniz
En dertli şairdir her yıl dört mevsim
Her dalgası mısra mısrada isim
Aşıkları derttaş sanır garibim
Her akşam hep yalnız kalıyor deniz
..
Beklemekten yorulmaz deniz asla yorulmaz
Rüzgardan yorulmaz gerekirse hiç durulmaz
Aydınlatmaz ısıtmaz geceyi binlerce yıldız gerçi
Ay umut verir yarınlara düşleri koruyan bekçi
Nerden gelir kimbilir nereye giden rüzgar
Mışıl mışıl uyuuyan denize aşkın sırrını fısıldar
Bağrına taşları basar umutlu mavi deniz
..
Bir höt dedi mi hayalet bulutlar yücelerden
Ürker kaçışır dört bir yana deniz
Dalga dalga at sürüsü fethedecek o an sanki dünyayı
Dağlar olamasa
Şaha kalkar dalgalar
Seken süvarileri düşürür sahildeki taşlıklar taşar
Kendi suretinden ürker deniz oysa
Kırbaçlayan da birdir aslında kırbaçlanan da
Hepsi sudan bahane
Üç beş gözyaşı katacaktır
..
