Deniz Yusuf Hüseyin Şiiri - Ertuğrul Sönmez

olur mu
ecelsiz üç canı almak
olur mu
gülleri dalından kırmak
utansın karanlık
utansın toprak
ağlasın gökyüzü
kızarsın şafak
üç yürek
üç fidan
üç güzel insan
devrimin üç gülü
dillere destan
denizim oy
yusufum oy
yoldaşım oy
hüseyinim oy

zamanın gündüze çaldığı bir şafak
ilkbaharı sonbahara çevirdi 6 mayıs
dünyanın dönüşüyle ölüme aktı zaman
güneş süsü verilmiş cellat
bembeyaz karanlığa alıp götürdü canları
ve üç deniz üç yusuf üç hüseyin
üç yürek üç can üç sonsuz
yürüdüler darağacına korkusuz
adımları hapsedilse de yargısız
asılır mı bu üç yürek
denizlerin
yusufların
hüseyinlerin türküsüdür bu
dalgalar, meydanlar ve dağlar söyler bu türküyü
baldırandır yüreğimizdeki ey yoldaş
gölgesiz ve kefensiz gidenlerin türküsüdür bu
ağıtsız, ağlamaksız, halaylı, türkülü uğurlarız gidenlerimizi
şimdi savurup bütün hüzünleri köhne bir zamana
meydan okumak....
ilkbaharda kanayan bir yaprak misali
savrulmak özgürlüğe esen rüzgarla
bir şarkı, bir şiir, bir ıslık ve bir rüzgar selamıyla gidenlerin
denizlerin yusufların hüseyinlerin türküsüdür bu.