Gemisini yitiren kaptan oldum
Uçsuz bucaksız deryada
Soğuk tuzlu suyuna
Nice dostlar gömdüm
Nice duygular yoğurdum
Elimde kalan filikamda
Umut ışığım tükendikçe
Ölümü diledim hiç istemeden
Ne arandım nede bulundum
Ölümün soğuk kuyusunda
Yapayalnız kala kaldım
Ne bir martı uçtu üzerimde
Ne de bir uçak geçti
Güneş bütün yakıcılığıyla
Günlerce saldırdı
Su deryasında
Bir damla suya hasret düştüm
Gecenin güneşi de
İçimi yaktı istemeden
Anlayacağın ne teselli olan oldu
Ne de yön gösteren
Seni fark edene dek
Hiç umut ışığım olmadı
Sana doğru çektiğim her kürekte
Bir bir aydınlandı yollarım
Uçmayan martılar uçar
Geçmeyen uçaklar geçer oldu
Hayattan haz almayı
Yeşilin güzelliğini
Senin ışığında bir daha keşfettim
Umut ışığım oldun içimde
Sünger çektim geçmişe
Suya gömdüklerime üzüldüm sadece
Seninle yeni bir hayata selam verdim
Işığınla nice tohum yeşerdi içimde
Hep orda kal deniz yıldızım
Bak nasılda mutluyum seninle
Kayıt Tarihi : 8.2.2006 14:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!