Yürüyorum işte yanağımın içini kemirerek
Başımın arkasında asitle karışık yağmur
Eritiyor sabrımı bu dünyaya
Midemi yakıyor bütün bu yaşananlar
Ve bana yaşatılanlar
Aklımda martılar uçuşur
Ayağımın altında yılanlar...
Bırakıp gidebilse insan geçmişini
Kertenkelenin kuyruğunu bıraktığı gibi
Pırr diye kaçabilse daha ferah bir yarına
Yoksa deniz yıldızı gibi mi olur kaderi?
O geçmiş de kendi uzuvlarını tamamlayıp
Vücut bulur mu dersiniz kendi başına?
Kayıt Tarihi : 25.7.2019 22:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!