Deniz Yıldızı Şiiri - Aylin Müftüler

Deniz Yıldızı

Denizyıldızıydı bu yorgun yürek
Çalkantısında denizin
Issız sahile vurmuş kendini..
Bekler dururdu gelsin alsın diye
Bir el incitmekten ürkerek..

Gün, geceye bir vuslat,bir hasret,
Çivit mavisi denizde
Bir sükûnet,bir kasvet
Yaşıyorken kendi halimde,
Sen çıkageldin bir gün,
Gözüne iliştim sahilde

Aldın beni yumuşacık narin
Bir damla inci döküldü
Gözlerimden eline
“Gözyaşını paylaştık dedin”
Ortaktım artık ben de senin kaderine..

Ne tuhaf bir huzurdu bulduğum..
Yerim senin yanındı
Yanılmıştı işte doğa ilk defa
Su olmadan da yaşayabilirdim
Senin sevgindi tek
İhtiyaç duyduğum..

Ne kadar geçti hafızamda yok
Bir gün dedin ki;
“Senin denizdir yerin,
Deniz de bana uymaz
Benim için çok derin”

Beni şefkatle denize attın
Hayatımı kurtardığını sanarak..
Lakin bilmiyordun ki
Yüreğimi sana bıraktım..
Sorsaydın bana,
Ellerinde kalırdım
Yüreksiz yaşamaktansa
Yüreğimle ölmeye razı olarak..

(Yüreğime Dokun kitabımdan)

Aylin Müftüler
Kayıt Tarihi : 11.12.2014 10:56:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Aylin Müftüler