Deniz ve yaşam Şiiri - Sandra Şentürk

Benim yerim deniz…
Çünkü orada bir taş yok, bir iz yok.
Kimse gözyaşı döküp pişmanlık yaşamaz.
Kimse başında yük hissetmez.
Orada kimse ayak basamaz.
Orada kimse sana geç kalamaz.
Ve sen, sessizce dalgalara karışırsın.
Yük olmazsın kimsenin omzuna.
Kimse sana sevgisini borç bilmez.
Kimse senin için kendini affetmek zorunda kalmaz.
Çünkü deniz,
Her şeyi içine alır.
Ve hiçbir şeyin hesabını sormaz.
Seni saklar.
Sonsuza dek...
Sana mezar taşı dikmez.
Sen de kimseyi taşımak zorunda kalmazsın.
Hesap soramaz kimse...
Neden ? Diyemez.
Deniz acımasız değildir
Şefkatle sarılır bedenine...
incitmez, seni bile…