Deniz ve Sen Şiiri - Bülent Ateş

Maviliğinde bakışlarım kayboldu,
Kokusu burnumda senin kokun oldu.
Sende sevdalandım ben maviye,
Kokusu sana benziyor diye.

Dalgaları vurur kıyıya
Seninde sırtında saçların dalgalanır ya.
Yumuşaktır yüzü, baktıkça ferahlatır,
Bu ferahlık bana hep seni anımsatır.

Sessizdir, çoğu zaman durgun
Zaten ben bu huyuna olmuştum vurgun.
Son sesinle başlayan o yangın,
Sönmüyor, denizler bile artık yılgın.