Deniz Ve Rüzgar Şiiri - Serhat Sümer

Bir duman kaplardı gözlerimi
Ve deli dolu bir akşamdı
Titreten ellerimi.

Hüzünlü şarkıların
Ayrılığa açılan penceresinde
Mahzun bakışlı çocuk yüzüydüm
Ve sen
Başka iklimlerin
Başka yüzlere vurduğu
Rüzgarda kokardın
Teninde nisan yağmurları
Ağlardım.

Her zaman acıklı
Gamlı bir mevsimin kanadına
Yüklerdim rüyalarımı.
Her şey “sen” olurdu o zaman
Ve hiçbir şey
“Ben” olmayı beceremezdi senin yanında

Yaralı bir ilkbahar akşamının
Sana çırpınan son bulutuydum
Şarkı dolu rüzgarlarda bıraktım yıldızımı

Ve çoktan unuttum karanlığı
Şimdi bana kurban ver
İçine yıldız düşmüş akşamları...