Denize benzerdim sen varken;
Berrak ve durgun,
İçinde ki sadeliği görebilmen için.
Hırçın ve şımarık,
Aşkı ve tutkuyu hissedebilmen için.
Bazen yağmurla ağlayan,
Güneş batarken yanakları kızaran.
Sonsuzluğu ufuk gibi göremediğin,
O kadar derin ki benim bile bilemediğim.
Aşkın yüreğimde sıcacık kumsalım,
Serin sabahlara birlikte uyandığım,
Yıldızlı lacivert gecelere kollarında daldığım.
Gelgitlerimi paylaştığım ay ışığında,
Sahilinde dalgalarınla kucaklaştığım.
Sen rüzgarla uçup giden bir kum tanesisin aslında.
Bense yokluğunla akıp giden bir su damlasıyım.
Deniz ne kadar hasretse yağmura,
Ben de sana öyle aşığım.
Kayıt Tarihi : 8.6.2007 12:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Arzu Aslı Karayel](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/08/deniz-ve-kumsal-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!