Deniz ve Kum Şiiri - Salim Kabasakal

Yağmur vakti köpürdükçe ve delirdikçe,
kıyılarda kumsalı dövmekte deniz,
Gökyüzünde hüzünle beklerken bulutlar,
matemde şimşekler bu gece kumsalda kayıp.
Güneş fersiz birazda soluk kayboluyor derin mavilerde,
yalnız kalmış ışık kendi renginden yoksun,
Işığa yol gösteren kayık olmak vardı, denizde ve kumsaldan uzakta,
vede dalgalarda tüy gibi süzülmek,
özgürce bir o yana, bir bu yana.
Yıldızlar şımarmadan sıyrılmalı fırtınalı denizde sana yol olan ışık,
yakamozların dansına kapılmış erken ayrılık,
sığmaz kıyılarımda kumsalda kayıp isimler,
Hangi aşk bu denizde kaybolmamış ki,
ışıldayan fener yol gösteriyor sende parlayan göz bebeği rengi,
Sabırsız deniz kürer kumsalı, terkedilmişliğin bir yanı hep eksik,
çakıl taşları çıplak di'li zaman kayıp.
Sensiz geçecek gecenin rengi şarap kızılı,
gülerim buna bilirim, dalgalar bende renkli.
Sana dokunmak için yükledim özgürlüğü dalgalar
kumda gizlenmiş yağmur gibi, yol alıyorum kılcallardan denize,
Solar bulutların rengi ıssızlıktan, rüzgar sağır yıldızlar kötürüm
Yol göstermez sana kutup yıldızı kıyılarımda kalmış sensiz gölgesi
göz kırpmaktan bıkmış denize ve kumsala.
Oysa hep aynıdır,
kumun dilinden hep deli dalga anlar....

Salim Kabasakal - 2013 Deniz ve Kum