Ben, gün batmadan denize koşar adımlarla yetiştiğin ikindileri özlüyorum Firuze.
Fenerli tepeye alel acele çıkışını, vuslata eren bakışlarını.. Denizi seyretmez, sarılırdın adeta. O da, içine dolardı. Nasıl bir muhabbetti aranızdaki, hiç anlamazdım. Kıyınıza oturur, sizi seyrederdim öylece.
Ah Firuze, ben o sevdiğin denizlerde katre olmayı ne çok istedim.
Sevda Çolak Yıldız
17 mart 2017
Sevda Çolak YıldızKayıt Tarihi : 1.4.2018 02:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevda Çolak Yıldız](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/04/01/deniz-ve-firuze.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!