Deniz ve Emre Şiiri - Emre Şenkal

Deniz ve Emre

Sadece gündüzleri yanan sokak lambaları gibi karanlıkmı hayat?
Yada birlikte yaşamak zor mu hayatı sence bu kadar.
Ellerinden kaçıp gidebilirmi insanın hiç aşk,
Nasıl kaçabilirki, aşk değilmi koşulsuz olacak olan

Yaşamak başlı başına bir zorluk, zoru kolay eden değilmi aşk
Bardağın dolu tarafına bakmak değilmi kolay olan
Bir bardak suyu bile ikiye ayırmadan bakabilmek zorsa
Musa aşık değilmi? Kızıldenizi bile ikiye ayıran.

Çokmu kolaydı, bayrağımızın göklerde dalgalanabilmesi
Çok mu kolaydı, herşeyi bırakıp savaşa gidebilmesi
Onlarıda doğuranlar aynı anne baba değilmiydi
Ölmeyi bile göze almaya sebepte bir aşk değilmi

Bir kuşun yada, çok mu kolaydı uçmayı öğrenmesi
Sordunmu bir kuşa hiç, uçamadan yaşamak nasıl birşeydi
Bir kanadı kırık olmak, kuşun seçimimiydi
Yada uçmak için aşk değilde, illa iki kanatmı gerekliydi

Hiç sordunmu sen rüzgara, bugün ne tarafa diye,
O gün kuzeye esmek, rüzgarınmı, allahınmı seçimimiydi sence
Bugün içimdeki aşk kavuşmamak üzere, hiç sebepsizce,
O uğruna ibadetler ettiğimiz allahın, sence büyüklüğü nerede

Leyla ile Mecnun ve Ferhat ile Şirin üzerine
Hikayaler yazılıp, ağıtlar yakıldı diye,
Sanırmısınki aşklarda kavuşmak yok,
Sonunda kavuşmak yoksa, özlemek ne diye

Ağlamaklı gözlerle bakmak yeterlimi
Tek bacağı olmadan aşk dilenen, bir dilenciye
Koluna girmek gerekli değilmi.
Eline bir adet değnek vermek yerine.

Sordunmu sen hiç göklere, neden mavisin diye
Ben sordum, dediki “Çünkü aşığım Denize senin gibi bende”
Dedimki bende “ Peki ulaşmak zor değilmi senin için Denize”
Dediki “ Zor olsa niçin bürüneyim onun rengine”

Peki sen hiç sordunmu Denize “Gökler sana aşık haberin varmı diye”
Deniz demedimi sana “Biliyorum benimde rengim zaten o yüzden mavi diye”
Ve eğer gökler Denizin rengini bile, onun için maviye çevirdiğini bilse
Sence karşı koyabilirmi bu büyük aştan gelen “Onu hep mutlu et” diyen bir Emre