Deniz Ve Ben Şiiri - İrfan Kökten

aç kalmış çocukların gözün de
utancı giyin miş gökyüzü
toprağın gözleri yarıldı da
insan yüzü kızarmıyor balam

yüreğimiz incildi onur çiğnen di çıktık meydana
susmak olmazdı arzumuz emeği özgür kılmak vatan da
bizimde sevgilimiz annemiz evimiz vardı amma
düşman gezerken sevgilimiz kefen annemizin koları topraktı
ve bu topraklar insanlara kardeş olacak balam

bu fani dünyada fellide gördük kelli de
sakallıda sarıklıda eğer kafa boşsa
düşman gece de kapı çalabilir gündüzde
ahmaksan koynundan avradı da alabilirir

ah ah balam vatanı namus bilmeyende şeref mi olur

suçumuz insanlıktı ansızın kıydılar bize
dilimiz dönmesede allahsız damgası vurdular bize
girdiler el koynuna satılar çaldılar söğdüler bize,
bize söğenler vatan sever biz haindik balaım

üstümüz mor çiçekler için de,
koca koca tahtalar altında
şerbetimiz içilir züccaciye camında
şimdi kanlı dudakların üstündeyiz balam