banu’ya...
elele tutuşup yürüyemezler
deniz ve ay
ağlarım...
bakışırlar uzaktan uzağa
sevişirler sabahlara kadar
yakamozlar oynaşır...
kimi zamanda hiç görünmezler
anlayamam...
dostumun sesi
ayırır,
hüzünden beni;
“dalgalar yok etmek için
vurmayacaklar sana
suya karışacaksın...
seninle bütünleşecekler
can olan balıklar kumlanacak seninle”
yakamozlar her parıldadığında
umuda yelken açacaklar...
ben aşkı özledikçe
sevgi de darbe yedikçe...
kalbime basarım yakamozları
geceleri,
ay ışığında...
şarkılar mırıldanırım
sahilde…
göz yaşlarım saklı...
tek şahidim deniz ve ay’dı.
...
bazen de düşünürüm
suya baktığım da ay’ı
ay’a baktığımda yakamozları
yüreği sevgi dolu can’larımı görürüm...
bazen de,acaba;
“yokluğun,
varlığından daha mı umut dolu...”derim.
deniz ve ay
0001190005çb
cemalnalcı
Kayıt Tarihi : 26.5.2005 16:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cemal Nalcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/05/26/deniz-ve-ay.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)