Farkında mısın
Gecenin karanlığında bir güneş gibi parlayan ayın
Farkında mısın
Gecenin karanlığında arşa çıkan feryatlarımın
Farkında mısın
Yüreğimde yanan ateşin farkında mısın
Bu acımasız dünyada
Ruhumuz gömülmüş mezara
Bedenimiz ise seferi
Acı çekiyoruz hepimiz
Hiç kimsenin yüzü gülmüyor
Kimse selam vermiyor birbirine
Bir daha dünyaya gelsem
Yine seninle olmak isterim demiştin
Yalanmıydı bu dediklerin
Şimdi nerelerde kiminlesin
Bırakıp, arkana bakmadan çekip gittin
Yalanmıydı bu dediklerin
Gönül dağımın güneşi doğmuyor
Uçmuyor kuşları,açmıyor gülleri
Derelerinden suları akmıyor
Kabus bulutları eksik olmuyor
Beklemek nafile geçmiyor kervanları
Ne bir ses ne bir nefes
Ağla gözlerim ağla
Acımasızca geçip giden günlere ağla
Ağla gün doğmadan
Batan güneşe ağla
Gülün bülbüle hasretine ağla
İzole edilmiş tek tip düşünceler
Sömürge edilmiş bedenler
Bitmeye yüz tutmuş ananeler
Tükeniyoruz tüketiliyoruz
Felsefi laflarla
Ey koca çınar
Bakma öyle gözlerime
Sorma bana neyin var diye
Sorma
Bak seninde dallarında
Ötmez oldu bülbüllerin
Ağlama dediler bana
Ne mümkün hükmedemiyorum göz yaşlarıma
Boğum boğum olmuş boğazım
Ne mümkün hükmedemiyorum göz yaşlarıma
Başımı kaldırdım gök yüzüne
Nemümkün ben ağlamaktayım gökyüzü ağlamakta
Ağlarım geceler boyu
Gece karanlık
Gece sessiz
Gece sensiz
Ağlarım duyar mısın sessiz çığlıklarımı
Duyarmısın sana, dön yakarışlarımı
Şimşeklerin kabus gibi
Yırtar geceyi
Çılgına döner düşüncelerin
Gem vurulmuştur duygularına
Hırçın denizin kabına sığmayan
Bir şahini gibisin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!