sarı mevsimler soyunur içimde
hüznü giyindiğim vakit
yeni zamanlar uçurulurken gökyüzüne
güneşten parçalar koparıp
kendime aynalar edindiğim gün
bir serap büyür büyür
bir başka ben olur
deniz çalkantılarına karışıp
her gün biraz daha ateş olur
kanat kanat ağan bulutların gizeminde
son ışık solduğunda
geceyi okurum tanımsız imlerle
Nuh'un gemisine sığındım
deniz tuttuğu gün ayaklarımdan
tufana bürünüp sana kapıldım
güneş uyandığında
sislerim dağıldı
aynalarımı parlattım yağmur saçlarımı tararken
ve sonsuzluğun içinde yaşadığım
ölümler
aşklar
sarı mevsimler...
dolunay yüreğimi çekti yine
deniz öykünmesiyle
yarıbenim yıldızların beşinci ikliminde
aşkım denizlerde
ölüm başucumda
şimdi biraz daha deniz oldum.
Mehmet Özkan 1Kayıt Tarihi : 16.12.2007 15:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Özkan 1](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/12/16/deniz-tutulmasi.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)