Yaşam öğrendiklerimizde değil yaşadıklarımızda yol bulur
Hayat bir santraç gibidir
elinde tüm taşlar vardır
ama.
dogru hamleleri yapamazsan
kaybedersin
Yalnız olduğumuz anlarda Hiç ulaşamadığımız umutlara düşlediğimiz yarınlara serbest bıraktığımız hayallere gitmesine izin verdiğimiz geçmişimize martıların uçuşunu izlediğimiz denizlere ama bir ben güçlü değilim senin gözlerinde ...
karşımdaki baykuş bakıyor. Bana bakıyor.Tek gözüyle ışıl ışıl parlıyor diğer gözü karanlık düşündüm o anda biri aydınlık diğeri karanlık gece ve gündüz gibi yan yana nerden bilecektim tek gözünün kör oldugunu...
Sana verdiğim hiç bir şey. Senin değildi. Sonunda aşk sandığın şey Kendini tatmin etmekti Çekip gittiğinde bakmadan. gelecek değildi. Senin sahte sandığın gerçekti Oysaki mutluluğun hayallerle benimki ise umutlarla. Aramızda fark edemediğimiz . uçurum varsa Elbet biri düşecekti.
Sürekli Hayallerimde sana. Neden ulaşamıyorum Elime telefonu alıp. rasgele aradığımda Sana ulaşamıyorum. dışarıdaki kalabalık meydanlarda dolaşırken. sağa ve sola bakarken neden sana ulaşamıyorum. ve söyle bana neden artık yaldızlı gecenin düşlerinde ulaşamıyorum ...
Epeyi eski zamanlardaydı kışların en sertini yaşıyordu gönlüm kalın bir kar örtüsüyle kaplı Bahardan hiç ümit yokken Karların üzerinde bir çiçek kardelen çiçeğiydi. Ve sanki mucizeydi. Sevdim onu heveslerimle Adaklar adadım solmasın diye Ve çiçek büyüdü sevgimin hararetiyle. Gönlümdeki buzulu eritti böylece kışın nihayetiyle Gönül bahçemin zemininde Kardelen çiçeğinin yerine Güllerin en alev kırmızısı En güzel kokulusu bitti. Artık kızmıyorum. Gönlümde buzul kışı yaşatan tanrının gazabına şükrediyorum bu kez Kardelen çiçeğine ve onu yaratan Tanrı’ya çünkü attık kavuşmuştum. Ömrümce yaşarım sandığım en güzel mevsime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!