Kölelikten çıkmış bütün sevdalarım
sabahın kapısından sızan kara ateş ile birlikte
O isyan günlerimde en çok denize taş atmayı severdi yüreğim
çünkü attığım taşlar sana olan kızıl ötesi bir cam kırığıydı ellerimde
Yüzünü öptüm benden aldığın soluksuz beklemerimi
Kendinin bile farkına varmadığın kahve gülüşlerimin
noktası oldu
vurdum duymaz hücrelerin
Yüreğim sensiz
hiç bir özgürlüğü kabul etmezken
katiliydin ruhunu teslim etmiş bir deniz kıyısının
Şimdi kokmuyor
tılsımı yerle bir olmuş
kaybedilmiş
hiçbir çakıl taşı
Ölü bir geçmişi
suladığında gözlerin
belirsiz bir geçmişe
ruhunu teslim etti yüreğim.
Satı Erdoğan
Kayıt Tarihi : 3.7.2021 00:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)