Deniz Suyu İçtiler Şiiri - Bekir Gedikoğlu

deniz suyunu içtiler
uzun bir zaman
dedikleri gibi
“kana, kana”
içtiler!
sanki susuzlukları bitecekti!
susuzlukları artı
çölde kalmış gibiydiler
boğazları yandıkça içtiler
içtikçe yandılar
sonunda deniz bitti!
biten deniz değildi
bendim
bitenlerden biri
sendin
memlekettim di
içtikleri
su muydu?
irin miydi?
insanlar mıydı?

Bir pınar aradım
Dağlarda, şehirlerde
Hatta uzayda!

Yaşadıklarım
Beyhude geçmiş diyemem

Anladım!
Yandığımı

Anladım
Boşluğu

Anladım
İnsanları

Yitik değerlere
Kıymet vermedim

Av hayvanları değildi!
Kurşun sıktığım
Onları elimle yakaladım
Soğuk bir kış sabahında
Yüreklerini titretmeden

Çiğ sütü
Anamdan emdim
Hoyratça mı?
Munisçe mi?
Bilmiyorum

Hala atmaktayım!
Kurşun
Usta olduğum söylenir
Vurmakta
Kanatmakta
Öldürmekte
Hiç esirgemem
Hayasız dillere
Vurmayı

Patavatsıza,
Densize,
Hayasıza,
Tefeciye,
Fırsatçıya,
On ikiden vururum
Şimşek gibi dalarım!
Yıldırım gibi yakarım

Fukaraya
Hak sahibine
Yardıma muhtaçlara
Bark,
Şemsiye,
Liman,
Dağ,
Siper
0lurum
vallahi,
hem ide billahi

Not: Bu şiirimin ilham kaynağı sevgili eşim Sevil’ir

Ankara 28 Eylül 2004