Deniz söndüremez Şiiri - Oktay Çekal

Deniz söndüremez…

Arama, bir çalı arkasına gizlendim.
Gözlerinden kaçtım, görmesin beni dedim.
Yüreğimde, dolu bir sevda idin içtim.
Uzaklardan sevdim seni, hiç bilemedin.

Ama ben yılmadım, acı olsa da sustum.
Dağların yeşili oldum, saklandım pustum
Kuş bakışı yamacında, süzülüp uçtum.
Yandım tenimde, yüreğim kavruldu sensiz.

Zaman sarar dediler, bütün yaraları.
Yaratan kabul eder dediler, duaları.
Sabır dedi hislerim, ektim daraları.
Suladım yüreğimi, duygu pınarımdan.

Yollara bastım adımımı, han çok uzun.
Ulaşsam bir gün sana, kesecem koyun.
Varlığında yokluğumu, hisseder ruhun.
Yakar gönül dağını, deniz söndüremez.

Oktay ÇEKAL
03.10.2014-16.46