Deniz kavuştu sevgilisine
Küçük, küçük çırpınıyordu
Hiçbir kadın
Ay ışığında okunan bir şiire
Tepkisiz kalamaz
Ayaklarımı yıkıyor dalgalar
Elimde sevgilimin yüreği
Deniz gibi kıpırtılı
Ay ışığı gibi de sevdalı
İtiraf ediyorum
Yalnızlıktan usandım
Bir de
Bu dolunaylar
-deniz—
Ayaklarımı deniz yıkıyor
Yüreğimi ise ay ışığı sarıyor
Deniz kıpırtılı
Ben telaşlıyım
Sevişmelerim
Geliyor ellerime (usuma)
Oysa hiç sevişmedim
Ay her denize düşüşünde
Ben sana gelirim
Kapıdan süzülür sevişirim
Sen mahsunca uyursun
Ay vurur yüzüne
Görünmekten korkar
Kaçarım
Deniz çağırır beni
Yüreğinde yerim hazırdı
Kaç zamandır
İki sevgili arasında bocalayıp duruyorum
Seni terk edeceğim
Farkına bile varmayacaksın
Ay ışığını yakalamak için
Denizde sevişeceğim
Deniz benim vefalı sevgilim
Beni çağırır durur
Girip koynuna
Sonsuzluğa uzanacağım
Kayıt Tarihi : 20.4.2006 10:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!