Deniz Örtülü Kız Şiiri - Murat Aslan 3

Ben denizi çok özledim
Yanında yürürken ferahlatıcı havasını
Serin serin esen rüzgara karışan ezgilerni
Sonra denizin ortasında öylece
Yalnız, yapayalnız duran kızı
Ve o kızı örten denizi.
Ben Deniz Örtülü Kızı çok özledim

O şimdi mavi sevdalar kentinde
Mavilerin içinde karalara sardı beni
Ben Deniz örtülü kızı çok özledim
O ki karanlık Dünya'mın karanlık ışığı
Çağın derinliklerinde parlayan karanlığımdır o
Bir şey esse yanlız ondandır
Birşey kopsa yalnız benden.

Tükenmeyen ağrılarımın şifası
Bitmeyen derdimin kaynağıdır o
Ben onu çok özledim
O bir daha olmayacak
O gelmiyor be!
Ey zalim, karda çiçekler açtı
Yaza karlar yağdı
Karanlığa mavi çöktü gelmedin.
İşte bir hayat girdi
İki dudak arasına
Kıyamet koptu kopacak
Ensemde bir çengel, kaptı kapacak canımı.
Sen gelmedin.