Deniz Mızıkacıları Şiiri - Mediha İstanb ...

ey sesi sulardan geçen denizci
yemin bir sırdır
şaraptan durudur kara düşerken yıldız

ölüverir gün doğarken gölgeler
uygarlığın belirtisiyse de
yalnızca sayfalarda durur akılcı düzen

gökyüzü dolar evlere
yüzüne takılınca çocuksu canlılık

mitosun kopmaz doğayla bağı
bitmez hiç altın postun aranışı

utanç duymaz haklıysa öfke
kim bilir şimdi hangi tepededir
bulut toplayıcısı

bu halat bu düğüm
sihri nerededir çözümü nerede
meşe ağacı hışırtısındadır
tüm keramet

oysa
karşı konulmaz bir kalkanı olmadı
belli ki eskilere kaldı
derinlikler yasasının kuralları

üzüntü ırmağına karışan
ağlayış ırmağına sordum
karşı kıyıya varmak için
önce unutuş ırmağı aşılmalıydı

düşler insanlara varır yalnız
bitmez bu ses bu seslenişin enkazı