Fundalıkta ve köy bahçesinde kış yaprak bırakmamış.
Her şey ölü. Atlantik melteminin dalgasının
Sonsuz olduğu, tekdüze gri kayanın üstünde, çiçeğin
Yaprağı son iplikciğinde solmuş, bükülmüş.
Yine de hangi keskin güzel koku bilmiyorum
Denizin yaydığı, meltemin bana kadar ulaştırdığı,
Çok ılık bir buğu kalbimi dolduruyor, garip şekilde
Güzel kokulu bu esinti sarhoş ediyor, peki nerden geliyor?
Ah ! Tanıyorum onu. Üç mil uzaktan geliyor,
Batıda, aşağıda, orada mavi Antiller
Batı yıldızının sıcaklığı altında kendini yitiriyor.
Ve, Gallerden gelen akıntıyla dövülen bu kayalıktan,
Rüzgarda, doğduğu havayı güzel kokutan,
Vaktiyle Amerika'daki bahçede açan çiçeği kokladım.
José-Maria de Heredia (1842-1905)
Çev. Sunar Yazıcıoğlu
Kayıt Tarihi : 28.2.2018 19:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!