Deniz Med Cezir Sarhoşluğunda

DENİZ MED CEZİR SARHOŞLUĞUNDA

Gidişinle
Suskunluğumu haykırdım geceye avaz avaz
Kendi sesime yabancı
Kendime yabancı
Aynalara emanet gözyaşlarıyla sokaklardayım
Sokaklara yabancı

Gece sessiz
Gece suskun
Sokaklardayım. Yolunu şaşırmış, yol bilmez yolcular gibi sokaklardayım
Geceye yabancı

Deniz sessiz
Deniz suskun
Deniz med cezir yorgunu
Deniz med cezir sarhoşluğunda

Gidişin
Durgun suya düşen bir sonbahar yaprağı kadar
Çizik açmaz yüreğimde desem de inanma
İnanma
Kabuk bağlamayan yeni bir yara gibi kanar durur yüreğim
Gülüşün güle benzer, gözlerin gül bakar
Benim kirpiklerimde tomurcukken kuruyan güldür ağlayışlar

Gidişinle
Önce aynalar kırıldı, sonra yüreğim

Biliyorum
Çekip gitmek vardı herkese ve her şeye
Ne kadar uzağa olursa o kadar uzağa gitmek
Dönmeyi düşünmeden. Bir kez dahi arkaya bakmadan

Yapamadım, yapamam
Gitmiş olsan da
Soluk alır gibi seninle yaşamak varken, ben senden gidemem
Gidemem