Deniz Mavisine Baktıkça Şiiri - Kemal Berk

Denizin mavisine baktıkça,
Ben seni görüyorum
Bulut bile bir başkaydı bugün
Esiyordu rüzgârı bana doğru
Kumlar ayağımın altını okşarken
Sanki bir hoş ediyordu gönlümü
Kendimden geçiyordum işte o an
Bedenim serinlese de
Sevgin yakıyordu yüreğimi
Bir de o bakışların var ya
Gel diyordu bana, gel
Durma orda, tut ellerimi diyordu
Duramıyordum yerimde
Gelmek istiyorum, hem de koşarcasına
Gönülden gönüle ağları kurup
Okyanus gibi gözlerinin derinliklerinde
Kaybolmak istiyorum
Senin benliğinde, sen olmak
Özünde yanarak Kül’özüne dönmek istiyordum

Kemal’eren/Kemal BERK