Fethedemedim kalbindeki kaleyi
Esir düştüm,köle oldum vicdanına
Martılar anlatırdı gemiye eşlik ederken
Can kulağıyla dinlerdim deniz masalını
İmkanım yok silemem aklımdaki kelimeleri
Şiir yazmamda bu yüzden zaten
Kalemim anlatırdı kağıda eşlik ederken
Dinlerdim Deniz Masalını
Bu dört duvarın sessizliği nedendir?
Ya da gün ışığının karanlığa yenik düşmesi?
Gözlerim anlatırdı,kömür gözlerine eşlik ederken
Dinlerdim Deniz Masalını
Ümidim var belki bir gün değişir Dünya
Herkes sevdiğine kavuşur,iyiler kazanır
Aşıklar anlatırdı heyecanlı kalplere eşlik ederken
Dinlerdim mutlu sonla biten Deniz Masalını….
23 Ocak 2014
Kayıt Tarihi : 23.1.2014 22:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!