Deniz Küstü Şiiri - Murat Kalaç

Dizlerim çözülüyor ve düşüyorum.
İnanamadım ilk önce gidişine,söz vermiştin.
Sonu mutlu bitiyordu gördüğümüz her düşün.Gezdiğimiz tüm sokaklarda öpüşmüştük.Sonra o tahta masa,sigara molaları...Ve her gidişinde nasıl korkardım biliyor musun? Bir gün hiç dönmeyecek,derdim.Derken bir gün...dönmedin.
Geride seviştiğimiz sokaklar,ellerimde ellerinin sıcaklığı,gözlerimde gözlerinin izleri kanayan.Ve yüreğimde taşıdığım sevdan,bir de ben tek başına.Hep seni anlattım denize...Bir gün geri dönecek, dedim.
Nasıl sevinmişti o zaman...Oysa şimdi inanmıyor anlattıklarıma.
Söz vermiştin.
Ellerini uzattı bana:Küs, dedi...Deniz küstü...