Deniz,Kum,Umut Şiiri - Niyazi Sakar

Denizde sahilde toz duman kumlar

Boşa gitti çabalar söndü meltemde mumlar

Suya attık umutları kalmadı elde umutlar

Geldik,gördük,gidiyoruz bu kaldı elde somutlar...

Sen güneş,deniz, kum ve balık,

Methini duyduk geldik bu oldu salık

Denizli memleket nemli, çamurlu,toprak

İstemem sensizliği sen varken gerisi hep safsatalık...

Gördü gözlerim denk geldi yıllar sonrası

Azıcık aşım derken başladı çaresiz baş ağrısı

Neden sonra anladım başladı yavaş yavaş aşk sevdası

Toprağa girsem yinede bitmez bu aşk davası...