Sanki bir zeytin dalını tutuyordum
Dal güleç
Dal şirin
Barış barıştı dal.
Deniz yavaştan sarmalıyordu dağları
Onun gözleriyse denizi.
Bir yanda
Beyaz kırmızı sarı güller
Bir yanda
Serin deniz rüzgarları.
Yüreği bedenine sığmıyordu sanki
Yüreği arı duru
Yüreği pustan pastan uzak.
Kıyı boyu yürüdü gitti
Dönüp arkasından baktım iki kez
Farketmedi o
Belliki
Güzel yüreği hayata dolanmıştı sımsıkı.
Fatoşmuş adı
O nasıl tanıdı beni bilmiyorum
Ben onu yüreğime düğümledim.
DENİZ koyarak adını.
Selahattin UtkunKayıt Tarihi : 28.9.2015 14:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!