odamdaki çocuk kokusu kalkalı çok oldu!
şimdi sana dair kokuları arıyor burnum..
seni arıyorum gece denen karanlık yığında..
her uyanış aslında sen yoksun diye uyanmamak için...
ama ben gene geliceksin...
görücem diye..
delirirmişcesine yazılmış olan son bi kaç sözcük olsun..
gidiyorum demedim gerekliydi..
susyorum şimdi sayfalarca..
susuyorum çünkü beni çağırıyor ölüm..
her gün sana yazıcam ama sen görmiceksin
ceketim bile kalmamış sırtıma alıp gidicek..
bu gece seni kaybettim..
yolumu aydınlatan tek ışıkta söndü artık!
karanlıkta kalmak alışılmadık bişe deil..
ama gözlerini karanlığa alıştırmak zor..
şimdi şurda ölesim var bi kaç damla sensizlikle..
eğer bi kagıda bile can vericeksem...
o canı almam
kendi canımdan başka...
ee hayatımın adak noktası annat
sensiz geçen kaç zamandır seni görmeyeli çok oldu burda...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!