Uyandım bu sabah İstanbulda
Bütün şehir kar altında.
Sokaklar,
Ağaçlar,
Kaldırımlar.
Elbet gelecek bir gün;
Tüm vicdanlara kıyamet vakti.
Toplanacak hepsi, kendi mahşerinde.
Sorulur elbet.
Zulmü görmeyen gözlere.
Bu gün Kemal amcayı gördüm otobüs durağında.
Öylece oturuyordu.
Biliyordum ki otobüs beklemiyordu.
Etrafına bakıyordu.
İnsanları izliyordu.
susmak anlatmanın yarısıdır.
gözlerimden anla beni.
mimiklerimden yola çık bana.
ve ufuklarımdan bak dünyaya..
sesin kıvrılıp büküldüğü yerde konuştum.
anlattım.
Her mevsim bir hüzünle başlar.
Benim mevsimlerim ise hep yağmurla başladı.
ve yine yağmurlarla bitti..
Sessiz kalabalıklarda bir tek ben ıslandım.
Düşen her damlada eridim karıştım toprağa.
ve her damlayla filizlendim büründüm ormana.
Siyahın beyaza özendiği
Doğruların yalanlardan ayrılamadığı bir hayat bizimkisi.
Beklentilerin çok;
Karşılığının ise kıt olduğu bir istek bizimkisi.
Sevginin amansız
Aşkın acımasız olduğu bir duygu bizimkisi.
Yine yaz geldi
Sonbahar,Kış,İlkbahar bitti
Yine yaz geldi.
Ömürden yedi.
An geldi
Saatler,haftalar,
Bir umut yaşatıyor insanı
Karanlıkta parlayacak bir kıvılcım,
Çöl de akan bir ırmak.
Bekliyoruz.
Umuda bir isim koyuyoruz.
Her şeyi bir nedene bağlama artık.
Nedensiz de olur olacak olan.
Bir ırmağa bent olursun belki.
Koca nehirleri nasıl durduracaksın peki?
Kimse bilmez uzakları benim bildiğim kadar.
ve biliyorum ki kimse yaşamadı özlemi benim hissettiğim kadar.
üzülmüyorum ayrılığa..
ve senden uzak kalmaya.
biliyorum ki her mesafe bir hayalle kapanır.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!