istanbulsan
bir ayağın denizse
diğeri yedi tepeden birindeyse
ve bir rüzğar ayazıyla savuruyorsa yüzüne
işte orda arnavutköyde bir oltaya geliyorsa denizin kızları
gümüş pul ve közde kızarmışsan
ve akıntı degil
boğazın begonyalarına kapılmışsa yüreğin
tahta evlerde binbir dolaplı bir aşksan
ve aşıksan
soğukçeşmede kaleye sırtını dayayıp uzanmışsan
orda durmalı
yanlılığını istanbula karşı kullanmalı
ben seversem bu şehri
ya da her yeni gelen
nem kalır geriye varoşlarda yakılan türküden
Kayıt Tarihi : 8.4.2006 04:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!