Deniz Kızı Şiiri - Fatih Işık

Seni rüyalarımda göremesem de,
Nefesini kalbinde hissedemesem de,
İşte..! ! karşımda duruyorsun..
Hadi, biraz şu sahilde yürüyelim,
Deniz kıyılara,
Ben de sana vurgunken..
Öyle bakma bana..
Buğular kapatmasın mavi gözlerini,
Gözlerini de uzun kıvırcık saçların..
En sevdiğim şeyi yapıyorum şu an,
Parmaklarım yüzünde,
Seyyahlık yolunu tutturmuş.
Ve de bir ses ki gaipten,
Fısıldadı yüreğime; hadi ne duruyorsun?
Ben bundan sonra durmam elbette,
Bu yaz gününün serin rüzgarında,
Taşınıp gitti kulağına iki söz,
Seni seviyorum..

Ama nerden bildiysen
Şu sıkıntılı halimi..
İnkar etsem de olmadı..
Evet bir derdim var,
İyi anlatayım..
Ben eskiden bir denize yakmıştım abayı..
Masmavi,derin, uçsuz bucaksız..
Dayanamadım ve de en sonunda,
Bir gün atlayıverdim işte delilik bu..! !
Sonra derinlere gittim
Bir de baktım ki, orada
Sahte inci taneleri var..
Besbelli yani, sahteliği aşikar..
Ama benim abayı yaktığım o deniz,
Kirlenmiş ve onları farketmemiş..
Biraz daha gittim ki,
Kum taneleri arasında parıldayan
Birşeyler vardı. Karıştırdım ve baktım..
Onlar da gerçek tanelermiş..
Koskoca deniz ama
Onları da görememiş..

Sonra o denizden çıkamadım bir türlü,
Az kalsın boğulup gidecektim, derken
Bir deniz kızı misali
Sen kurtardın beni..
Evet, anladım mı dediğimi?
Güzel..
Bak,gözlerinin içi de hep böyle gülsün

Hayali deniz kızım,
Sana tam sarılayım derken..uyandım..
Serin bir rüzgara karışmış,
Çikolatayı andırır parfümün,
Geldi burnuma kadar,
Beni mi izliyordun başucumda yoksa?
Keşke..