Ve görülen lüzum gereği,
diye söze başladı Tanrıça.
Görülen lüzum neydi,
bilinemedi...
Yüksek bir yerdeyim.
Algılamaya çalışıyorum işgal ettiğim mekanı.
Başımı kaldırıyorum,
masmavi bir gökyüzü..
Ufuk da hafif kızarıklıklar...
Yürüyorum...
yürüyorum...
yarın güzel olacak diyorum.
Masmavi bir deniz....
Coşkuyla ileriye atılan
kayalara vurup parçalandıktan sonra
dönüşü hüzünlü olan deli dalgalar....
Bir karaltı görüyorum ilerilerde bir yerde..
Elim alnımda siper, gözlerim kısık...
Deniz kızı mı o?
Yunusla mı yanyana? ...
Bu kadarı da fazla.
Düş olsa gerek...
Sanki bilmediğim bir adadayım
Kulaklarım uğulduyor...
Kurtulmak gerek bu sanrıdan belki de..
Görülen lüzüm gereği diyor Tanrıça,
Bu kadarı da fazla...
Düşünüz hayır ola...
şevket ÇAKAR
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta