Ve görülen lüzum gereği, diye söze başladı Tanrıça. Görülen lüzum neydi, bilinemedi... Yüksek bir yerdeyim. Algılamaya çalışıyorum işgal ettiğim mekanı. Başımı kaldırıyorum, masmavi bir gökyüzü.. Ufuk da hafif kızarıklıklar... Yürüyorum... yürüyorum... yarın güzel olacak diyorum. Masmavi bir deniz.... Coşkuyla ileriye atılan kayalara vurup parçalandıktan sonra dönüşü hüzünlü olan deli dalgalar.... Bir karaltı görüyorum ilerilerde bir yerde.. Elim alnımda siper, gözlerim kısık... Deniz kızı mı o? Yunusla mı yanyana? ... Bu kadarı da fazla. Düş olsa gerek... Sanki bilmediğim bir adadayım Kulaklarım uğulduyor... Kurtulmak gerek bu sanrıdan belki de.. Görülen lüzüm gereği diyor Tanrıça, Bu kadarı da fazla... Düşünüz hayır ola... şevket ÇAKAR
Şevket ÇakarKayıt Tarihi : 27.5.2012 10:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şevket Çakar](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/05/27/deniz-kizi-73.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!