Deniz Kızı Şiiri - Yıldıray Semiz

Akşam olup başımı yastığa koyar koymaz
Uyuyamıyor,düşünüyorum hep seni Deniz Kızı
Gündüz hayalimde,gece düşlerimdesin
Ne yapsamda bir an unutabilsem Deniz Kızı
Sen bir meşalesin, ben pervane
Döner dururum bıkmaz divane
Yorulup düşerimde ateşinin içine
Yine senin olamam deniz kızı
Dün gece rüyamdaydın yine
Ne kadar derinlerdesin,dalınmaz yerlerde
Daldım vurgun yeme pahasına sarıldım beline
Lakin kayıp gittin yine Seniz Kızı
Sanki hayalimde bir perisin
Uğraşırım ellerimle sana temas için
Dokunduğum an madden uçar gölgen kalır
Sen yoksa bir İnce Ruh musun nesin?
Yani güzelim sen denizlerin dibinde
En ücra köşelerde, erişilmes inilerde
Niçin hep başkalarına bana değilde
Köpek Balıkları'na ram olursun
Şömine başında şiir okurken dilim
Hiç konuşmaz susar beni dinlersin
Uzanır sana ta göğsünü delerde ellerim
Hissedemem senden yine bir şey Deniz Kızı
Bazan sana bıkar,küser,gücenirim
Hiçbir zaman benim olmayacaksın bilirim
Görmemek için seni kapanır gözlerim
Yumdukça daha da görürüm seni Deniz Kızı
Sen bir idealsin, perisin,varlığın ruhani
Yani ruhun gölge suretindeki hali
Ve ben bu saatlerde aksiyoner bir devrimbazım
Sen bu ihtilalperestin tek ama tek ideali
İşte bu yüzden, bu yüzden ben
Arıyor, yanıyorum sana can-ı gönülden.