Deniz Kızı Şiiri - İbrahim Eryazıcı

Dar düşünceler bekler anne özlemimi
Yüklemek için tomurcuk düşüncelerini
Cüce beynimin deniz aşırı gölgesine
Dalga sesleri bekler gözyaşlarımı
Ellerim, tuzlu mavi urganlar çeker
Ekmeğimin tadına
Bir deniz kızının hayali düşer
Dalgalı hayallerime
Ve fırtınalı geceye
Sakin bir güneşi doğurur koynundan
İçine gömülüp kaldığım
İnadına bütün yaşanılanların ve
Soyut heyecanların

Oysa ben,
Oysa ben, denizin ortasında maviye çıldırmışım
Beynimin calışmayan kısımlarını,
Gözlerimi kan bürümüş
Batmaya sabırsız bir tekneyim
Yaralarımı acıtıyor tuzlu sular
Ve yıpratıyor bedenimi,
Buna ölmek diyor insanlar
Ama bir balığa geçecek ruhum
Özgürlükler denizine açılacağım
Bir dalga olacağım belki
Okyanus kıyılarına vuracağım
Bir bayrağın dalgalandığı gibi.

Bir deniz kızı bulacak bedenimi
Ağıtlar yakacak herşeyden habersiz
Ellerine alıp kalbimi,
Açacak bir güzel gülümsemeyle içini
Aniden yıldız yağmuru başlayacak orada
Ben de o yağmurda düşeceğim toprağa
Öleceğim işte o zaman
Ve denizlere gömecekler gölgemi..