Deniz Kızı Şiiri - Mehmet Sabri Demirci

Yıllar sonra dün karşılaştık seninle,
İki dostu oynayan yabancılar gibiydik
Göz ucuyla dokundum
Kirpiklerinin tuz kokulu menekşelerine,
Salkım saçak tutuşmuştu şafaklarına
Hüzün çökmüş, darmadağın olmuş gözlerin.

Sen…!
Bir zamanlar deli gibi sevilmişsen
Derin sancıların koynunda sevdana koyulanıp
Uykusuz gecelerde imkansızlığımıza mısralar çizmişken
Çığlıklarımla çırılçıplak bir yangına atılmışken
Sırf senin için
Yüreğindeki taze kır çiçeklerini giyinebilmek gibi
Masalsı maceralara atmıştım kendimi
Yanlış bir zamanda ve korkunç bir hasretin
Bıçak keskin rüzgarlarında savrulmuştum
Gölgene doğru…

Yalnızdık;
Yanılgılar içinde acı bir türkünün
Sarhoş büyüsüne kaptırmıştık kendimizi
Sen:
Sevda limanlarında teselli arayan deniz-kızı.
Ben:
Boyumdan büyük dalgalara kafa tutmaya çalışan
Acemi bir kaptan.
Alabora olmamak için yüreğimi yelken niyetine
Kasırgalara açtım.
Ama nafile!
Kayboluyordun artık ufukta,
Yitiriyordum izini yavaş yavaş…
Çırpındım!
Ellerimi uzattım
Seni göğsüme yar etmek için,
Ne var ki tuzlu suları bıraktın ellerime sadece.
Bilinmez nice akıntıların
Aman tanımaz gücüne aldandın denizkızı!
İşte o zaman rotalarımız ayrı yönlere sefer tuttu
Yoksa; seni düşündükçe, böyle pusuya düşüp
Defalarca ölmezdim düşler coğrafyasının şarkında.

Seni görünce daha iyi anladım
Birbirimizden ne kadar da uzaklaştığımızı
Sana dokunmak bile, anlamsız bir kanunla
Yasaklanmıştı bana
Yüreğime kelepçeler vurulur gibi
Soğuktun sevgili, soğuktun
Üşütmüşler yüreğini
Ayaz katarlanmış can kurban gözlerinde

Tüm bunların öncesinde sen vardın,
Sadece sen.
Tertemiz bir bahar sabahı kadar
İliklerime işleyen
Her kavuştuğumda nefesine, beni büyüten
Yedi iklimin tepeden tırnağa güneşini
Gözlerime iliştiren
Zamanın acımasızlığına meydan okuyan
Bir çift yürektik biz
Unuttun mu…?

Mektuplarınla sevişirken
Bir mıh gibi çivilemişken yıldızları alnıma
Yağmur giyinmiş İstanbul gecelerinde
Her düşen damlaya hasretini kilitledim
Eminönü’nde sana dair düşler büyütürdüm
Kadıköy Rıhtımı’nda selam iliştirdim
Martıların kanatlarına.
Belki bir tanesi gelirde fısıldar diye sana
Senden daha çok sevmiştim,
Sana kavuşabilme umudunu.
Hepsi boşunaymış, ziyan olmuş
Hikayenin özeti bu!