Sevda denizine,”Umut Filikasıyla” açılmışım.
Belki! ..Belki diyerek hep ufku gözlemişim.
Her günbatımında çaresiz yelken indirmişim.
Belki! ...diyerek ”Sevdalılar” koyuna demirlemişim.
Sana değil, umuda yolculuktu çıkışım.
Belki! ...Belki bulurum diyeydi çırpınışım.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
