Soyundu
ak zambak gibi
deniz kıyısında
bir kız
Saçları saman sarısı
Gözleri buzdan mavi
Gülüşü gül
bakışı naz
yanakları kızıl elma
dudakları bal kiraz
dişleri inciden beyazdı
Giysilerinden kurtulan kız
Tanrıça Afrodit’ten daha güzeldi
Denizin koynuna girmeden
Baktı etrafına üzünçle
Bakmadı kendisini süzen aç gözlere
Karşılık vermedi
güzelliğine hayran sözlere
El salladı yalnızca
Yeşil kayaların tepesinde
Kendisine el sallamayan sevgilisine
Sonra
Atladı azgın dalgaların köpüklü koynuna
Yöneldi son hızla
güneşin battığı yere
Yüzdü gitti küskünce
yüreğinin götürdüğü enginlere
(Trabzon,15.02.2000)
Kayıt Tarihi : 4.4.2001 00:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgilisine küsen ve azgın dalgaların koynuna atlayan kız, güneşin battığı yere, yüreğinin götürdüğü enginlere doğru yüzdü ve gitti...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!