Arkana dönüp de baktığında silik geçmişe sevgilim
Hala bıraktığın yerdeyim, o sessiz sahil evinde suretinleyim
Dalga seslerinin her gece cama vurduğunu duyduğum haykırırcasına
Tuzlu pencerelerde adı yazılı sevdanın
Sahil kumlarının halı olduğu ayaklarımın altında
Ezilen ruhumun arasına karışmış deniz kabukları bir bir
Yalnızlığa terkedilmiş duygularım balkon parmaklıklarının arasında
Ufkuna baktıkça yok olan göçebe kuşlar hep sana gitmekte
Seninle tattığım her güzel an şimdi teker teker bir acıya dönüşüyor
Yüzümde derin çizgiler bırakan, beni sende çaresiz kılan
Şiddetli bir fırtına gibi geçtiğin bu çaresiz aşktan kalan yıkıntılar
Her sabah doğan güneşle aydınlanıyor başucumda
Senin için dökülen çaresiz gözyaşlarım denize karışıyor yokluğunda
Su oluyor, tuz oluyor, balık oluyor
Deniz oluyor yokluğunda….
Kayıt Tarihi : 11.8.2005 12:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Toper](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/08/11/deniz-kizi-29.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!