Hafif hafif, usul usul çökmeye başlıyordu karanlık
yalnızlığım sessizliğim esiyordu koca şehirde
ben şehrin sessizliğinde, yüreğimin sensizliğinde gene yürüdüm sahil boyunca, bir bankın köşesine ilişmişken gözlerim ufukta denizden çıkacak bir karartıda seni bekledim deniz kızı
nedense hiç sevmiyorum akşamları, sensizliğin karardığı, simsiyah pelerinini giyinmeye hazırlanan gün batımınında
karanlık yerine akşamlara mavi çökse, gök mavi, gece mavi, deniz mavi
deniz kızı sana tutkum aşkımda mavi galiba
gene yalnızım bir ben, bir deniz, birde boylu boyunca sahil
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta