Deniz Kızı Şiiri - Selim Akgün

Gece,sahil ve ben...
Gece yarılanmış,
Ben yarımlanmış,
Deniz dalgalanmıştı...

Bir deniz kızı belirdi ay ışığında
'Umut' dedi parlayan pullarıyla...
Bir deniz kızı vardı denizin tam ortasında;
Ama bir de yoktu;
Dalgalarla gözüktü,
Dalgalarla kayboldu.
'Unut' dedi giderken suya çarptığı kuyruğuyla...

Unutmaları çıkarıp üzerimden
Umutları giyindim hızlıca.
Son umudumu halat yapıp fırlattım en parlak yıldıza
Tutundum,
Çekip asıldım...
Söndü ışık,kırıldı yıldız
Ölmek değildi maksadım;
Umut sehpasında kendi halatımla asıldım...